metalmiku

Vvrika and Ghora (comic related stuff).

» link

metalmiku

Thanks! ; 3

kiki009

» link
podobuje mi sie fallout2 dlatego zrobiłam mu najgorszy fanart jaki mogłam z siebie wysrać

przy okazji zadbam o to aby galeria oekaki była NA POZIOMIE

kiki009

a i jakby ktoś był ciekawy losem ubieranki to macie tutaj wersję gotową flaszową » link

kiki009

z super pojemnym bagażnikiem!

metalmiku

Thanks ; D

kiki009

DOBRY WIECZÓR OEKAKI, robię ubierankę znaczy bardziej w stylu niż gra flaszowa taka super bo mam downa i nie potrafię na swoim kąpie ściągnąć nawet legalnego triala adobowych dziwek xD

ale mam problem z rozwiązaniem estetycznych ubrań, czy mają być ładnie przylegać do ciała jako przykład, czy może je potraktować bardziej jako paper doll??? i jeżeli będą chętni to nawet udostępnić do wydrukowania

kiki009

czy mam zrobić ubrania z uwzględnieniem rączki/wyciąć rączkę i dawać prostokąciki jako chwytacze na lalce, czy walić to wszystko i narysować cały ciuch bez dodatków

kiki009

brzmi jak dobry plan

kiki009

moja ulubiona artystka xuh jako wilczek, mam nadzieje że na mojej watasze braci kłów się spodoba ^^

kiki009

O NIE, TO JEST MOJA AUTORSKA INTERPRETACJA BEZ WZOROWAŃ I PRZERYSOWAŃ NIE ZŁAMAŁAM ŻADNYCH PRAW AUTORSKICH!!!

kiki009

Myślalam ze istnieje naprawde sprawa w sadzie a to tylko legenda Dx

xuh

pocket mortys fajna giekra

xuh

gierka*

xuh

rick moja milosc

xuh

za mala kartka na ricka, co ja uczynilam

xuh

rick to jest najlepsza dupa, JA GO KOCHAM

xuh

ciesze sie, to najlepsza kreskowka jaka widzialam

nohime

sprawdzam czy naprawiłam sobie rysowanie w chibi, ale coś dalej się krzaczy czy szybkich ruchach pena, sigh

nohime

aww, dzięki! to miłe! :D
próbowałam, łącznie z javą, ale dalej działa opornie :<

nohime

o, dobra, dzięki!

LoskaChan

usmiechnieci ludzie

xuh

sa ludzie, ktorzy znaja sie na modzie i potrafia wycenic za ile sie ubrales, WYCENCIE TO, SZMATY

xuh

niezle niezle

xuh

yes

LoskaChan

wracam spac

LoskaChan

pierwszy raz robilam taka zakryta postac, zawsze mnie creepowaly :x

metalmiku

-
» link

metalmiku

-

LoskaChan

i surrender

xuh

pomocy, po raz kolejny ktos mnie okradl i zarabia pieniadze na mojej pracy, tym razem to jakas wieksza firma, ktora nawet nie raczy odpisac na mojego maila. mial ktos z was takie doswiadczenia, albo wie co robic w takiej sytuacji? mamy tu jakiegos studenta prawa? [pewnie nie, bysmy juz dawno o tym wiedzieli, BADUMTSSS]
pare osob radzilo mi wynajecie prawnika, ktory wygra dla mnie kupe hajsu, ale to chyba niepoprawni optymisci, ja stoje po drugiej stronie spektrum prognoz zyciowych, a na prawnika mnie nie stac i sam fakt, ze musze sie fatygowac, poswiecac czas i pieniadze, zeby bronic czegos co bylo od poczatku moje to dla mnie jakis niesmieszny zart
wiecej info na moim tumblrze i fejsbuku » link » link
bede wdzieczna za kazda pomoc / n

xuh

nie chce watermarkowac, bo to brzydko wyglada :(

xuh

dla nich i tak hamulce w postaci podpisow nie istnieja, bo wiekszosc tych obrazkow zostaje z premedytacja wektorowana

xuh

ja widzialam juz pare razy, nawet nie wiem

januszeu

prawie rok na Oekaki i dopiero druga praca, yay

januszeu

haa, w google sprawdzałam XDD
Żołądź ale jeśli kilka to żołędzie, o!
gupie słowo

januszeu

DDDDDDDDDDD: !

januszeu

Dokładnie uvu

LoskaChan

streamuje oekaki bo tylko w shi painterze dobrze mi dziala nacisk lol

Lelentayne

Elfik... zaraz mu nadam imię ... xD Dobra nie wysile się XD
David!

Lelentayne

Dziekujemy :D

kiki009

kontynuacja , tak mi się wydaje

kiki009

to prawda, troche łyso

LoskaChan

boje sie dentysty

-Edo-

tak dawno nic nie rysowałam, głównie przez zepsuty tablettttttt

-Edo-

aww dzięki ; u ;

marker

my favourite baby genius <3

beep boop watch/play zero time dilemma, it's cool :)

marker

ja nie znam ani vlr ani 999 ale w odbiorze mi to nie przeszkadzało za bardzo :B

marker

kupiłam kiedys on a whim wszystkie gry telltale i nie mam kiedy w nie grać więc chyba nie będe inwestować w więcej przygodówek xD Jutubers save my life

LoskaChan

Światło wpadało przez okno i odbijało się od szklanych paciorków zwisających z futryny, które Erikur odgarnął ręką. W środku jego duszy trwał konflikt wewnętrzny: z jednej strony to była jego matka i przychodził tu za potrzebą serca i z własnej woli, a z drugiej bardzo nie chciał tu być - atmosfera w domu go przygnębiała.
- Cześć, mamo – przywitał się widząc starszą kobietę siedzącą bez ruchu przy długim stole. Ta wstała, objęła go i cmoknęła powietrze obok jego policzka.
Mieszkanie, w którym się wychowywał nie zmieniło się odkąd pamiętał. Wszystkie meble dopasowane do siebie wyglądem, białe ściany i perfekcyjny porządek. Czegoś nienawidził w tym mieszkaniu, coś było nie tak. Pewnie złe feng shui.
Mama przeszła do innego pomieszczenia żeby zestawić garnki z kuchenki elektrycznej. Erikur nawet nie próbował wejść do kuchni aby jej pomóc – po tylu latach przyzwyczaił się już, że najlepiej jej nie przeszkadzać. Usiadł przy stole i obserwował jej plecy. Po chwili przyszła i usiadła naprzeciwko niego przy stole. Z rysów twarzy byli do siebie bardzo podobno – takie same spiczaste nosy i szare oczy.
- Co się dzieje z moim drugim synem? – spytała, patrząc mu w oczy. Zastanowił się chwilę nad odpowiedzią.
- Wszystko OK. Uczy się do egzaminów na studia, wiesz – przerwał na chwilę przeżuwając jedzenie - zmienia wydział i musi przejść przez wszystkie wstępne jeszcze raz .
Co tydzień, w każdą niedzielę kiedy tu przychodził, rozmowa wyglądała prawie identycznie i za każdym razem musiał powtarzać to samo kłamstwo. Nie żeby mówienie nieprawdy sprawiało mu jakiś dyskomfort, ale „lekkie mijanie się z prawdą” kontra „Sigurd ma się dobrze”…
- Może mama potrzebuje czegoś ze sklepu?
- Mam się dobrze – kobieta popatrzyła na niego chłodno.
Odwrócił się w stronę okna i odliczał kroki dwójki przechodniów spacerujących po czystej uliczce.
- A co u twojego dzieciaka? – przerwała milczenie matka.
- Olaf wyciąga się z ocenami, żeby zaliczyc semestr jak najlepiej – skrócił ostatnią historię swojego współlokatora. Olaf był prawie dorosłym chłopakiem, którego Erikur był prawnym opiekunem.
Potem matka i jej pierworodny syn zamienili ze sobą kolejnych kilka grzecznościowych pytań. Na wszystkie odpowiadała zdaniami wyrwanymi z kontekstu – była przygłucha, ale nigdy nie prosiła o powtórzenie. Erikur podczas tych wizyt starał się zachować dobry humor, ale każda kolejna minuta powodowała, że czuł się tutaj coraz bardziej wyssany z energii. Przyglądał się swoim dłoniom, butom, co się dzieje za oknem, aby w końcu popatrzeć matce w oczy. Ta nie spuszczała z niego wzroku ani na chwilę.
- Powinienem już iść – jego głos brzmiał kompletnie beznamiętnie.
Kobieta nie odpowiedziała. Odczekał jeszcze chwilę, wziął marynarkę i siatkę z zakupami po czym wyszedł.
Hildur siedziała przy stole i przyglądała się przez okno oddalającemu się synowi. Jej nagle zgarbione plecy zatrzęsły się lekko od płaczu.

LoskaChan

dzieki, to jest poczatkowy fragment mojego dluzszego opowiadania :D