LoskaChan

usmiechnieci ludzie

xuh

sa ludzie, ktorzy znaja sie na modzie i potrafia wycenic za ile sie ubrales, WYCENCIE TO, SZMATY

xuh

niezle niezle

xuh

yes

LoskaChan

wracam spac

LoskaChan

pierwszy raz robilam taka zakryta postac, zawsze mnie creepowaly :x

metalmiku

-
» link

metalmiku

-

januszeu

prawie rok na Oekaki i dopiero druga praca, yay

januszeu

haa, w google sprawdzałam XDD
Żołądź ale jeśli kilka to żołędzie, o!
gupie słowo

januszeu

DDDDDDDDDDD: !

januszeu

Dokładnie uvu

LoskaChan

streamuje oekaki bo tylko w shi painterze dobrze mi dziala nacisk lol

kiki009

kontynuacja , tak mi się wydaje

kiki009

to prawda, troche łyso

LoskaChan

boje sie dentysty

-Edo-

tak dawno nic nie rysowałam, głównie przez zepsuty tablettttttt

-Edo-

aww dzięki ; u ;

marker

my favourite baby genius <3

beep boop watch/play zero time dilemma, it's cool :)

marker

ja nie znam ani vlr ani 999 ale w odbiorze mi to nie przeszkadzało za bardzo :B

marker

kupiłam kiedys on a whim wszystkie gry telltale i nie mam kiedy w nie grać więc chyba nie będe inwestować w więcej przygodówek xD Jutubers save my life

LoskaChan

Światło wpadało przez okno i odbijało się od szklanych paciorków zwisających z futryny, które Erikur odgarnął ręką. W środku jego duszy trwał konflikt wewnętrzny: z jednej strony to była jego matka i przychodził tu za potrzebą serca i z własnej woli, a z drugiej bardzo nie chciał tu być - atmosfera w domu go przygnębiała.
- Cześć, mamo – przywitał się widząc starszą kobietę siedzącą bez ruchu przy długim stole. Ta wstała, objęła go i cmoknęła powietrze obok jego policzka.
Mieszkanie, w którym się wychowywał nie zmieniło się odkąd pamiętał. Wszystkie meble dopasowane do siebie wyglądem, białe ściany i perfekcyjny porządek. Czegoś nienawidził w tym mieszkaniu, coś było nie tak. Pewnie złe feng shui.
Mama przeszła do innego pomieszczenia żeby zestawić garnki z kuchenki elektrycznej. Erikur nawet nie próbował wejść do kuchni aby jej pomóc – po tylu latach przyzwyczaił się już, że najlepiej jej nie przeszkadzać. Usiadł przy stole i obserwował jej plecy. Po chwili przyszła i usiadła naprzeciwko niego przy stole. Z rysów twarzy byli do siebie bardzo podobno – takie same spiczaste nosy i szare oczy.
- Co się dzieje z moim drugim synem? – spytała, patrząc mu w oczy. Zastanowił się chwilę nad odpowiedzią.
- Wszystko OK. Uczy się do egzaminów na studia, wiesz – przerwał na chwilę przeżuwając jedzenie - zmienia wydział i musi przejść przez wszystkie wstępne jeszcze raz .
Co tydzień, w każdą niedzielę kiedy tu przychodził, rozmowa wyglądała prawie identycznie i za każdym razem musiał powtarzać to samo kłamstwo. Nie żeby mówienie nieprawdy sprawiało mu jakiś dyskomfort, ale „lekkie mijanie się z prawdą” kontra „Sigurd ma się dobrze”…
- Może mama potrzebuje czegoś ze sklepu?
- Mam się dobrze – kobieta popatrzyła na niego chłodno.
Odwrócił się w stronę okna i odliczał kroki dwójki przechodniów spacerujących po czystej uliczce.
- A co u twojego dzieciaka? – przerwała milczenie matka.
- Olaf wyciąga się z ocenami, żeby zaliczyc semestr jak najlepiej – skrócił ostatnią historię swojego współlokatora. Olaf był prawie dorosłym chłopakiem, którego Erikur był prawnym opiekunem.
Potem matka i jej pierworodny syn zamienili ze sobą kolejnych kilka grzecznościowych pytań. Na wszystkie odpowiadała zdaniami wyrwanymi z kontekstu – była przygłucha, ale nigdy nie prosiła o powtórzenie. Erikur podczas tych wizyt starał się zachować dobry humor, ale każda kolejna minuta powodowała, że czuł się tutaj coraz bardziej wyssany z energii. Przyglądał się swoim dłoniom, butom, co się dzieje za oknem, aby w końcu popatrzeć matce w oczy. Ta nie spuszczała z niego wzroku ani na chwilę.
- Powinienem już iść – jego głos brzmiał kompletnie beznamiętnie.
Kobieta nie odpowiedziała. Odczekał jeszcze chwilę, wziął marynarkę i siatkę z zakupami po czym wyszedł.
Hildur siedziała przy stole i przyglądała się przez okno oddalającemu się synowi. Jej nagle zgarbione plecy zatrzęsły się lekko od płaczu.

LoskaChan

dzieki, to jest poczatkowy fragment mojego dluzszego opowiadania :D

metalmiku

Neon Knights rrrobot.
» link

metalmiku

In the train he put his bag next seat, that none can break his lone-zone.

metalmiku

And after that "that someone" will write about that incident and complain of the state of the youngster in the newspaper's Letter to the editor section (at least in Finland ; D ).

Iyash

Zmartwiła się wielce nie czując od Jewgienija większego wsparcia. Owszem, głową mu się skinęło całkiem uprzejmie, ale przez cały ten czas oczekiwania na ich spotkanie pannie Chamber wydawało się, że starszy Bułhakow będzie tak samo szalony i zadziorny jak brat, a to zobowiązywało do zaszarżowania na Braiana razem z nią. Ten jednak siedział. W niemal tej samej pozycji, co przez ostatnie kilkanaście minut. I po co pan jest na tym świecie, panie J., skoro nie potrafi się pan otworzyć. Po co pan jest? Pokręciła głową. Wiersz, a raczej to, co zostało tutaj nazwane poezją było nie tylko pozbawione poczucia smaku. To była drwina z niej i jej organizacji, którą opiekowała się przez lata, by nie zniszczyć jej opinii. Nie da się jakiemuś dziadowi z włosami jakby Avada go nie dobiła w młodości.
- A siedź pan. - powstrzymała się od warknięcia i poprawiła sukieneczkę. No dobrze, niech siedzi. Niech ludzie poświdrują go wzrokiem. - Ministrem Magii pan w tym kraju już nie zostanie. - odchrząknęła i wspięła się na podest. Zmierzyła wzrokiem rozwalonego na krześle Rosjanina, zacisnęła piąstkę i otworzyła przygotowaną wcześniej książeczkę. Pomiędzy kartkami osobistego dziennika znajdowały się listy na papierze czerpanym, podpisane jarzącym się wszystkimi kolorami tęczy atramentem. Zatrzepotała rzęsami.
- Z powodu nieobecności autora na spotkaniu, zgodziłam się odczytać garść wierszy mojego przyjaciela. Liznęliśmy dzisiaj "poezji miłosnej" w dość, nie ukrywam, nietypowym wydaniu, więc zapraszam was serdecznie do usłyszenia tego, jak sprawy sercowe postrzega naukowiec. - przejechała paluszkami po kartce. - Jak mam powiedzieć, że ciągle się boję
W pustce, samotny, w noce bezsenne
Kiedy uciec w twe dłonie nie mogę
By ukryć się przed światem ślepym
W chociaż tą chwilę pełną rozkoszy?
Zła myśl dręczy, niestosowna i przykra
O ciele przy ciele, które nie znika.
O duszy przy duszy, dalekiej choć bliskiej.
Uprzejmi dla siebie, wszak spotkać się miło
Po pustych latach straconych na nicość
Na wskutek których nie potrafimy razem
Ani bez siebie. Przemilczamy nawzajem.
Paradoksalnie dla ciebie w tym strachu
Żyć wiecznie mógłbym, tkwić mogę lata,
Lecz widzę twą niechęć w dotyku niepewnym
I boję się kroków w stronę wybraną
By nie wpaść raz jeszcze do Heraklita rzeki
By w niej raz jeszcze nie zanurzyć głowy
Razem z jej prądem na zawsze nie zniknąć
Do wyższych Stanów świadomości.
Stoję przed tobą trzęsąc się w ciszy,
Ale mnie nie ma w odbiciu twych oczu,
Gdy serce zranione myśli wciąż o tym
Gdzie mnie wywiało, z kim i dlaczego.
Uśmiechnęła się z bólem do migoczącego, ostatniego wersu, na wieczorku niestety nie odczytanego: ***** Tiffany, jak ja strasznie cierpię!
Czy oni wszyscy musieli robić sobie jaja z JEJ dnia?

- » link

Iyash

złodziejka avatarów :/

ksantofil

nie lubię truskawek

ksantofil

no i to jaki

LoskaChan

najbardziej lubie su na gorze po prawej

Myslibora

haiku:
lost princess wanders
into the icy tundra
frankly, i hate heat


//edit: over-the-top post-processed version can be found here » link

Myslibora

dzięki :p

Myslibora

Hurra! Zwycięstwo dodatkowo osłodzone faktem, że konkurencja była duża, a walka zacięta.

xuh

nie umiem sie zabrac do roboty, ratunku

xuh

ja musze wlaczyc komputer do roboty

Megan

Zostałam dziś magizdrem. >_> Pojęcia nie mam po co.

Ponadto, ten obrazek nie podobał mi się już w trakcie powstawania, a mimo to go skończyłam. Chyba po prostu chciałam poruszać trochę ręką z efektem rysunkowym, niezależnie od tego, jaki ten efekt by nie był.

metalmiku

Thank you : ]. It's his new oiled-look.

metalmiku

This is how to use character's design processes.
» link

gantzer

I have no idea what am I doing

» link

gantzer

coś mało ostatnio gagi w newsach

gantzer

troszkę :)

gantzer

dzięki :*

Megan

A quick doodle before sleep. I didn't really have an idea for it.
Midoriya Izuku AKA Deku from Boku no Hero Academia.

metalmiku

Just to memorized what I paint today.