LoskaChan

Contest picture

Golden Quill Oekaki Poetry Contest
9 Mar 2016 - 30 Jul 2016
Vote date 15 Aug 2016

Info

OwnerLoskaChan
CoownersN/A
BoardTira
ProgramShi Painter
Size585x563
Added03:22, 27 Jul 2016
Modified03:24, 27 Jul 2016
Time summary2h 51m 58s
Version1/1
StatusFinished
(03:24, 27 Jul 2016)

Options

Versions

 by LoskaChan
v1 by LoskaChan
03:22, 27 Jul 2016
2h 51m 58s
View version history

Stats

Views3 420
Comments3
Promos1

Promoted by:

  1. ksantofil - 18:18, 4 Sep 2016

Oekaki @dA

Meet us at deviantart

by LoskaChan

Next by LoskaChanPrevious by LoskaChan
 by LoskaChan - 03:22, 27 Jul 2016

Światło wpadało przez okno i odbijało się od szklanych paciorków zwisających z futryny, które Erikur odgarnął ręką. W środku jego duszy trwał konflikt wewnętrzny: z jednej strony to była jego matka i przychodził tu za potrzebą serca i z własnej woli, a z drugiej bardzo nie chciał tu być - atmosfera w domu go przygnębiała.
- Cześć, mamo – przywitał się widząc starszą kobietę siedzącą bez ruchu przy długim stole. Ta wstała, objęła go i cmoknęła powietrze obok jego policzka.
Mieszkanie, w którym się wychowywał nie zmieniło się odkąd pamiętał. Wszystkie meble dopasowane do siebie wyglądem, białe ściany i perfekcyjny porządek. Czegoś nienawidził w tym mieszkaniu, coś było nie tak. Pewnie złe feng shui.
Mama przeszła do innego pomieszczenia żeby zestawić garnki z kuchenki elektrycznej. Erikur nawet nie próbował wejść do kuchni aby jej pomóc – po tylu latach przyzwyczaił się już, że najlepiej jej nie przeszkadzać. Usiadł przy stole i obserwował jej plecy. Po chwili przyszła i usiadła naprzeciwko niego przy stole. Z rysów twarzy byli do siebie bardzo podobno – takie same spiczaste nosy i szare oczy.
- Co się dzieje z moim drugim synem? – spytała, patrząc mu w oczy. Zastanowił się chwilę nad odpowiedzią.
- Wszystko OK. Uczy się do egzaminów na studia, wiesz – przerwał na chwilę przeżuwając jedzenie - zmienia wydział i musi przejść przez wszystkie wstępne jeszcze raz .
Co tydzień, w każdą niedzielę kiedy tu przychodził, rozmowa wyglądała prawie identycznie i za każdym razem musiał powtarzać to samo kłamstwo. Nie żeby mówienie nieprawdy sprawiało mu jakiś dyskomfort, ale „lekkie mijanie się z prawdą” kontra „Sigurd ma się dobrze”…
- Może mama potrzebuje czegoś ze sklepu?
- Mam się dobrze – kobieta popatrzyła na niego chłodno.
Odwrócił się w stronę okna i odliczał kroki dwójki przechodniów spacerujących po czystej uliczce.
- A co u twojego dzieciaka? – przerwała milczenie matka.
- Olaf wyciąga się z ocenami, żeby zaliczyc semestr jak najlepiej – skrócił ostatnią historię swojego współlokatora. Olaf był prawie dorosłym chłopakiem, którego Erikur był prawnym opiekunem.
Potem matka i jej pierworodny syn zamienili ze sobą kolejnych kilka grzecznościowych pytań. Na wszystkie odpowiadała zdaniami wyrwanymi z kontekstu – była przygłucha, ale nigdy nie prosiła o powtórzenie. Erikur podczas tych wizyt starał się zachować dobry humor, ale każda kolejna minuta powodowała, że czuł się tutaj coraz bardziej wyssany z energii. Przyglądał się swoim dłoniom, butom, co się dzieje za oknem, aby w końcu popatrzeć matce w oczy. Ta nie spuszczała z niego wzroku ani na chwilę.
- Powinienem już iść – jego głos brzmiał kompletnie beznamiętnie.
Kobieta nie odpowiedziała. Odczekał jeszcze chwilę, wziął marynarkę i siatkę z zakupami po czym wyszedł.
Hildur siedziała przy stole i przyglądała się przez okno oddalającemu się synowi. Jej nagle zgarbione plecy zatrzęsły się lekko od płaczu.

Comments

gantzer

gantzer

Propsy za prozę :)
#1 gantzer - 12:59, 27 Jul 2016
LoskaChan

LoskaChan

dzieki, to jest poczatkowy fragment mojego dluzszego opowiadania :D
#2 LoskaChan - 14:42, 27 Jul 2016
cml

cml

przyjemnie sie to czyta
#3 cml - 13:55, 30 Jul 2016